System 1-3-2-6 w zakładach bukmacherskich 

System 1-3-2-6 jest taką odmianą progresywnego stawkowania zakładów bukmacherskich, która może przynieść graczowi naprawdę imponujący zysk. Poza tym system ten przewiduje pewne formy zabezpieczenia, dzięki czemu nie każdy błędny zakład oznacza koniec gry. W jaki sposób obliczać stawki zakładów w systemie 1-3-2-6 oraz o czym trzeba wiedzieć przed rozpoczęciem gry, wyjaśniamy w artykule. 

System 1-3-2-6 – na czym polega? 

System 1-3-2-6 można nazwać odmianą systemu Paroli (progresji rosnącej). W klasycznej wersji tego systemu stawki zakładów stawianych po zakładach trafionych zostają zwiększane (przy kursie 2,0 są podwajane). Taki sposób obstawiania zakładów jest mocno ryzykowny, dlatego system 1-3-2-6 przewiduje na wybranych etapach gry specjalne zabezpieczenia, kiedy gracz część środków odkłada na wypadek postawienia błędnego zakładu. Gra składa się z 4 etapów, na których typer stawia kolejno: 1, 3, 2 i 6 jednostek. Wchodząc do rozgrywki z 2 jednostkami, jeśli ukończy ją pełnym sukcesem (czyli obstawi 4 poprawne zakłady z rzędu), wychodzi z gry z 12 jednostkami. Zalecane kursy zakładów oscylują wokół wartości 2,0. Przebieg gry wygląda następująco: 

1. etap gry: gracz stawia zakład za 1 jednostkę (1 jednostka pozostaje w bankrollu),

1. Jeśli zakład jest wygrany, gracz wygrywa 2 jednostki (razem ma 3 jednostki). 

1. Jeśli zakład jest przegrany, graczowi pozostaje 1 jednostka, za którą może ponownie zagrać, a jeśli znów postawi chybiony zakład, kończy grę z powodu wyczerpania bankrollu. 

2. etap gry: gracz stawia zakład za 3 jednostki (w bankrollu nie pozostaje nic, nie ma więc zabezpieczenia na wypadek porażki),

1. Jeśli zakład jest wygrany, gracz wygrywa 6 jednostek (razem ma po prostu 6 jednostek). 

1. Jeśli zakład jest przegrany, graczowi nie pozostają żadnego środki i musi zakończyć grę jako bankrut. 

3. etap gry: gracz stawia zakład za 2 jednostki (4 jednostki pozostają w bankrollu),

1. Jeśli zakład jest wygrany, gracz wygrywa 4 jednostki (razem ma 8 jednostek). 

1. Jeśli zakład jest przegrany, graczowi pozostają 4 jednostki, a więc otrzymuje zysk równy 2 jednostkom. 

4. etap gry: gracz stawia zakład za 6 jednostek (2 jednostki pozostają w bankrollu),

1. Jeśli zakład jest wygrany, gracz wygrywa 12 jednostek (razem ma 14 jednostek) i kończy grę z zyskiem 12 jednostek. 

1. Jeśli zakład jest przegrany, graczowi pozostają 2 jednostki, a więc otrzymuje zwrot wkładu (gracz nie zyskuje na grze, ale też nic nie traci). 

Na podstawie opisanego powyżej schematu można łatwo wysnuć kilka wniosków. Po pierwsze gra systemem 1-3-2-6 może skutkować bankructwem gracza tylko na drugim etapie, ponieważ tylko wtedy gracz stawia wszystkie posiadane środki (własny kapitał i wygraną z poprzedniego etapu). Po drugie zabezpieczenie jest przewidziane na 2 etapach, czyli na etapie trzecim oraz etapie czwartym. Dlatego nawet przegrywając na trzecim etapie, typer uzyskuje całkiem przyzwoity profit, który równy jest początkowemu wkładowi. Natomiast obstawiając nietrafione zakłady bukmacherskie na ostatnim etapie, gracz przynajmniej nie jest stratny. Po trzecie wygrywając 4 razy pod rząd, gra okazuje się bardzo rentowna, ponieważ gracz uzyskuje profit 6-krotnie większy od kapitału, jaki wprowadził do gry. 

System 1-3-2-6 – przykład 

Wydaje się, że zasady działania systemu 1-3-2-6 powinny być już oczywiste. Warto jednak prześledzić ten schemat na konkretnym przykładzie, gdzie nasza jednostka będzie miała wartość 100 zł, a więc do gry potrzebne będzie nam 200 zł (2 jednostki). Obstawiane zakłady bukmacherskie będą miały kurs równy 2,0 – zakładamy też, że wszystkie zakłady są wygrane. 

Dla ułatwienia zrozumienia obliczeń pominęliśmy w przykładzie kwestię podatku od gier (12% stawki każdego zakładu jest potrącane w momencie stawiania zakładu). 

System 1-3-2-6 – ocena 

Jak w takim razie można ocenić system 1-3-2-6? O jednoznaczną ocenę nie jest w tym przypadku łatwo. Z jednej strony system 1-3-2-6 należy do ryzykownych metod progresywnych, a żeby osiągnąć maksymalny zysk, gracz musi mieć 100-procentową skuteczność aż w 4 zakładach z rzędu. Z drugiej jednak strony w przeciwieństwie do wielu innych progresji, system 1-3-2-6 uwzględnia zabezpieczenia części kapitału, dzięki czemu przegrana na poszczególnych etapach gry nie musi oznaczać końca gry (poza etapem drugim). Poziom bezpieczeństwa jest więc na pewno zwiększony, a przy tym nadal można otrzymać spory zysk. Natomiast w przypadku postawienia serii 4 szczęśliwych zakładów, wygrana jest bardzo intratna – ryzykując utratą zaledwie 2 jednostek, gracz może wzbogacić się aż o 12 jednostek. Kapitał potrzebny do gry nie jest więc duży, a planowany profit jest znacznie większy. Można więc powiedzieć, że ryzyko się opłaca. 

Wszystko to może brzmieć bardzo zachęcająco, jednak cały czas nie możemy zapominać, że warunek, jaki stawia system 1-3-2-6, wcale nie jest łatwy do spełnienia. Skuteczność, jakiej wymaga system, aby gra przyniosła oczekiwane zyski, jest bardzo wysoka. 4 zakłady wygrane na 4 zakłady postawione zdarzają się bardzo rzadko nawet wyjątkowo doświadczonym graczom i poza umiejętnościami trzeba też liczyć w tym przypadku na sporą dawkę fartu. 

Podsumowując, system 1-3-2-6 na pewno niesie ze sobą spore ryzyko przegranej, dlatego nie powinien być stosowany jako podstawowy system stawkowania zakładów bukmacherskich. Może natomiast się sprawdzić jako pewnego rodzaju urozmaicenie sposobu gry stosowanego na co dzień. System 1-3-2-6 jest bowiem wysoce opłacalny i może w krótkim czasie przynieść duże wygrane. Poza tym, jeśli koniecznie chcemy spróbować gry progresją, to właśnie system 1-3-2-6 będzie jednym z najlepszych wyborów, ponieważ gracz nie ryzykuje utratą dużego kapitału, a zastosowane zabezpieczenia chronią go na większości etapów przed bankructwem.