System d’Alemberta w zakładach bukmacherskich 

Gracze, którzy podchodzą na poważnie do obstawiania zakładów bukmacherskich, często szukają systemu stawkowania, który zwiększałby szanse na profitową grę. Jednym z ciekawszych systemów jest system d’Alemberta, który choć należy do grupy ryzykownych systemów progresywnych, stanowi dużo bezpieczniejsze rozwiązanie niż klasyczna progresja. Żeby dowiedzieć się, jak skutecznie stawkować zakłady tym systemem, czytaj dalej.

System d’Alemberta – na czym to polega? 

Słowem wstępu warto wspomnieć, że omawiany system stawkowania jest dziełem XVIII-wiecznego matematyka i fizyka. Jean d’Alembert, bo o nim mowa, zapisał się w historii ludzkości dokonaniem odkryć w dziedzinie mechaniki teoretycznej i równań różniczkowych. Jednak jego szerokie zainteresowania obejmowały także ekonomię, stąd pomysł na stworzenie systemu, który zapewniałby sukces w kasynach. Jak się później okazało, system d’Alemberta nadaje się nie tylko do gry w ruletkę czy bakarat, ale też obstawiania zakładów bukmacherskich. 

System d’Alemberta operuje pojęciem jednostki. Gracz zawsze stawia zakłady za tyle jednostek, ile wynika z zasad systemu, rozpoczynając grę od 1 jednostki. Jeśli postawi on zakład, który będzie chybiony, stawka następnego zakładu musi zostać zwiększona o 1 jednostkę. Jeśli natomiast zakład jest trafiony, stawka kolejnego zakładu zostaje zmniejszona o 1 jednostkę. Wyjątkiem jest oczywiście sytuacja, kiedy gracz znajduje się na 1 poziomie gry – wtedy stawka następnego zagrania pozostaje niezmieniona (nie można zagrać za mniej niż 1 jednostkę, np. za 0,5 jednostki). Jak łatwo się domyślić, często gracz może wędrować po „drabince” stawkowej – wspinając się w górę w przypadku seryjnych przegranych i schodząc w dół stawek, kiedy stawia trafione zakłady. Dlatego też obiegowa nazwa tego systemu to piramida lub oscylator. 

System d’Alemberta – przykład 

Jeśli wyznaczymy sobie jakąś konkretną wartość jednostki, ustalenie wysokości kolejnych stawek jest banalnie proste. Dla przykładu, jeśli jednostka wynosi 5 zł, kolejne poziomy stawek to: 5 zł, 10 zł, 15 zł, 20 zł, 25 zł, 30 zł itd. W jaki jednak sposób można ustalić, jaka powinna być wartość jednostki, aby gra przynosiła optymalne efekty? Przede wszystkim trzeba wiedzieć, jaką pulę środków finansowych chcemy przeznaczyć na grę. Kluczowe jest też to, ile poziomów gry chcemy sobie zapewnić. Załóżmy, że chcemy mieć 8 poziomów, a więc do ich rozegrania musi posiadać 36 jednostek (kolejne stawki zakładów po przegranej to: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 jednostek). Powiedzmy, że dysponujemy budżetem w wysokości 900 zł. Jednostka powinna więc wynieść 25 zł (900/36 = 25). Oczywiście jeśli typer będzie chciał grać ostrożniej, dając sobie szanse na przejście większej liczby etapów, wtedy powinien zmniejszyć wartość jednostki. 

Spójrzmy teraz, jak przykładowo może wyglądać gra przy przyjętych założeniach – kursy zakładów dla ułatwienia ustalmy na poziomie 2,0: 

Jak widać odrobienie serii przegranych postawieniem 1 wygranego zakładu niekoniecznie jest w tym systemie możliwe, przynajmniej wtedy, gdy stawiamy zakłady o kursach 2,0. Zależy to jednak od długości serii, np. gdyby gracz postawił 2 nietrafione zakłady na 2 pierwszych poziomach, trafiony zakład na 3. poziomie wyrównałby straty (jednak uwaga – nie uwzględniamy w tych obliczeniach 12-procentowego podatku od gier). Natomiast zysk i tak przyniósłby graczowi dopiero drugi poprawnie wytypowany zakład z rzędu. 

System d’Alemberta a wymogi kursowe 

W systemie d’Alemberta zalecane jest obstawianie zakładów o kursach w wysokości około 2,0. Oczywiście takie zawężenie możliwości wyboru utrudnia grę i może wymuszać na graczu stawianie pewnych zakładów tylko dlatego, żeby uzyskać odpowiedni kurs (np. poprzez dorzucanie dodatkowego zakładu do kuponu).

Z drugiej jednak strony nic nie stoi na przeszkodzie, żeby zmodyfikować zasadę co do kursów obstawianych zakładów. Można stawiać zakłady bukmacherskie o kursach wyższych niż 2,0 jednak wtedy należy zmienić również zasadę zwiększania i zmniejszania stawek kolejnych zakładów. Po wygranym zakładzie typer powinien zejść ze stawki o więcej poziomów niż tylko 1, sugerując się wysokością kursu trafionego zakładu – zalecane jest bowiem cofnięcie się o tyle poziomów, ile wynosi ten kurs. Czy można natomiast zagrać zakłady o kursach niższych, stosując system d’Alemberta? Jest taka możliwość, jednak wymaga to dodania poziomów pośrednich, przykładowo można zmieniać wartość stawki o 0,5 jednostki. 

System d’Alemberta – opinie 

System d’Alemberta cechuje się powolnym wzrostem stawek w przypadku stawiania nietrafionych zakładów, dzięki czemu graczowi nie zagraża szybkie bankructwo. Porównując ten system stawkowania do systemu Martingale’a czy Fibonacciego, typer ma możliwość obstawienia systemem d’Alemberta znacznie większej liczby zakładów przy tym samym budżecie, czyli gra posiada więcej etapów niż w wymienionych systemach progresywnych. Mimo wszystko stawki cały czas się zwiększają w sytuacji serii porażek, a im dłuższa jest taka czarna seria, tym więcej poprawnych zakładów trzeba postawić, by odrobić straty. Z kolei jeśli gracz typuje z dużą skutecznością i tak jego zyski nie są zbyt duże, co wynika z dość niskich kursów oraz powolnego wzrostu wartości stawek. Na minus zaliczyć też trzeba konieczność grania po stałym kursie, ponieważ niejednokrotnie może to zmuszać gracza do stawiania zakładów innych niż te planowane. 

Warto jednak wspomnieć, że system d’Alemberta bywa z powodzeniem stosowany do obstawiania remisów w meczach piłki nożnej lub hokejowych (w tych dyscyplinach sportowych remisy zdarzają się dość często). Jest to o tyle dobre rozwiązanie, że kursy na wyniki remisowe są najczęściej wysokie, co zwiększa zyski z wygranych i pozwala obniżyć wymogi co do skuteczności gracza. Niestety w klasycznej wersji system d’Alemberta wymaga aż 50% skuteczności, podczas gdy obstawianie zakładów o wyższych kursach umożliwia zaniżenie tej wartości. Dla przykładu gra tym systemem, kiedy to zakłady mają kurs 3,0, będzie opłacalna przy zaledwie 20% skuteczności.